Deniz Yosunu Tarımı İklim Değişikliği Çözümü Olarak Potansiyelini Gerçekleştirecek mi?
[ad_1]
Kaliforniya’nın Santa Barbara kıyısının yaklaşık 5 mil açığında, dünyanın ilk açık deniz deniz yosunu çiftliklerinden birinde, hızlı büyüyen dev otlar—Macrocystis pyriferia—su yüzeyinin hemen altındaki geniş bir alanda dans ediyor.
Araştırma aşamasındaki bu 86 hektarlık proje, iklim değişikliğiyle mücadele etmeyi amaçlayan Ocean Rainforest adlı bir şirket tarafından işletiliyor. Şirket, 2030 yılına kadar yılda 1 milyon ton deniz yosunu yetiştirmeyi hedefliyor. ABD’deki ortalama deniz yosunu çiftliklerinin 1 ila 4 hektar arasında olduğu düşünüldüğünde, Ocean Rainforest’in açık denizdeki 86 hektarlık alanı oldukça büyük bir ölçeklenme sunuyor ve okyanus tarımında yeni bir dönemi temsil ediyor.
Totalde 22 milyon dolarlık finansman ile desteklenen Ocean Rainforest, ayrıca hayvan yemi, gübre ve kozmetik endüstrilerine tedarik yapan Faroe Adaları ve İzlanda’da da deniz yosunu çiftlikleri işletiyor. Şirket, bu endüstrilerin büyük oranda karbondan arındırılmasında deniz yosunlarının petrol hammadde kaynakları yerine kullanılmasına bağlı. Açık denizde deniz yosunu yetiştirmek, genişleme için büyük bir alan sunuyor, ancak bu aynı zamanda yüzlerce feet derinlikte mahsulleri sabitlemek, yoğun hava koşullarına dayanmak ve karadan uzakta bir çiftliği izlemek gibi zorluklarla karşı karşıya kalmalarına neden oluyor.
Ocean Rainforest araştırmalarına devam ederken, daha geniş bir ABD deniz yosunu endüstrisi, henüz olgunlaşmamış olan birkaç zorlukla karşılaşıyor. Son yıllardaki sürekli yatırımlar ve bilimsel gelişmelerle ilerleme kaydedilmesine rağmen, 2023 yılından itibaren finansman düşüş göstermiştir. Ayrıca, deniz yosunu bazlı gıda ürünlerinin perakende fiyatları da azalmış durumda. Bunun yanında, hükümet düzenlemeleri ve yasaları ile destek eksikliği, çiftliklerin istikrarlı bir şekilde büyümesini zorlaştırıyor. Deniz yosunu, gezegenin ve insanların sağlığına fayda sağlayan ve çeşitli iş uygulamaları sunan olağanüstü bir ürün olmasına rağmen, şu anda sektörün büyüme sancıları yaşadığı açık.
2023 yılı itibarıyla, deniz yosunu endüstrisindeki yatırımlar ani bir düşüş yaşadı. U.S. Phyconomy verilerine göre, 2022 yılındaki yaklaşık 100 milyon dolarlık zirveden 2024 için sadece 8 milyon dolara geriledi.
Steven Hermans, “Şu anda ‘hayal kırıklığı vadisi’ aşamasındayız,” diyor. Amerikan yatırımcılar artık deniz yosunu gibi başlangıç yatırım konularında daha bilgili durumdalar. Önceki yıllarda birkaç milyon dolarlık yatırımlara gitmek hiç sorulmadan gerçekleştiriliyorken, şimdi yatırımcılar daha dikkatli sorular sormaya başladılar. Ancak bazı şirketler için bu, işe yaramayabilir. Deneyimli deniz yosunu şirketlerinden ikisi, Running Tide ve AKUA, iflas etti.
2017 yılında kurulan Running Tide, ABD’nin en iyi finanse edilen deniz yosunu şirketlerinden biriydi. Yüksek miktarda yatırım aldıktan sonra, 2024’ün Haziran ayında ani bir şekilde kapandı. Şirket, deniz yosunu ile karbondioksit çekmeyi amaçlıyordu. Ancak yeterli devlet desteğinin olmayışı, bu durumda önemli bir engel oldu.
Running Tide’ın kapandıktan sonra, bazı uzmanlar deniz yosunun yalnızca karbondioksit tutma potansiyeline odaklanılmasının sektörde yanlış yönlendirmelere yol açtığını belirtiyor. Uzun vadeli potansiyelin yalnızca karbondioksit tutma ile sınırlı kalmadığını, aynı zamanda deniz yosunun birçok faydası olduğuna dikkat çekiliyor. Deniz yosunu, insan ve hayvan gıdası olarak kullanılabilmesi, kimyasal ve karbon yoğun endüstrilere alternatif olarak işlev görmesi açısından değerlidir.
Deniz yosunu endüstrisi için özel bir başka mali zorluk, düşük devlet destekleridir. Avrupa’da birçok deniz girişimi hükümet desteklerinden yararlanmaktadır; oysa ABD’de çoğu devlet finansmanı araştırma kurumlarına gidiyor. Uzun vadede, ABD deniz yosunu pazarının piyasa dalgalanmalarına daha bağımlı kalması bekleniyor.
Düşük özel ve devlet finansmanı, deniz yosunu şirketlerinin yüksek tarım ve işleme maliyetleriyle başa çıkmasını zorlaştırıyor. Bir deniz yosunu çiftliğinin temel ekipmanlarından birinin maliyeti 30.000 ila 500.000 dolar arasında değişiyor. Ayrıca, deniz yosunun bozulabilirliği, onu raf ömrü uzun ürünler haline getirmek için özel altyapı yatırımları gerektiriyor.
Yatırım düşüşleri gıda sektörü üzerinde de olumsuz bir etki yaratmaktadır. Yüksek enflasyon dönemlerinde, tüketicilerin tanıdık olmayan ürünlere harcama yapma olasılığı azalıyor. Yakın geçmişte olumlu bir gelişim gösteren bir deniz yosunu şirketi olan AKUA, bu yıl kapandı. Şirket, kurulduğu günden bu yana, deniz yosunu alımında yapılan hatalardan derin bir pişmanlık duyduğunu ifade etti.
Sonuç olarak, deniz yosunu endüstrisi şu an karmaşık bir dönemde bulunuyor. Yeterli devlet ve özel finansman eksikliği, zorlukların üstesinden gelinmesini zorlaştırıyor. Gıda fiyatlarının yüksek olduğu şu günlerde, deniz yosunu gibi daha az bilinen gıdalarla mücadele etmek zorunda kalıyorlar.
[ad_2]
KAYNAK
Kemal Çelik, Akdeniz Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarım Makinaları ve Teknolojileri Mühendisliği bölümünden mezun oldu ve tarımda makineleşme üzerine uzmanlaştı. Antalya’da çeşitli tarım makineleri firmalarında çalışarak, çiftçilerin makine kullanımını optimize etmeye yönelik projeler geliştirdi. İlerleyen yıllarda, tarımsal otomasyon ve akıllı tarım teknolojileri üzerine çalışmalar yapmayı planlamaktadır.
